مقتدر مظلوم :: نوای وبلاگ

در ادبیات سیاسی ایران، زیاد می شنوید و میخوانید این جمله را: «آیت الله خامنه ای، نائب برحق امام خمینی»
این نوع اصطلاحات که بر اثر تکرارهای متظاهرانه و تعارف آلود، معنای وضعی شان را از دست می دهند، اندک اندک، زمینه سوءتفاهم های معرفتی را در حوزه اندیشه سیاسی اسلام فراهم می کنند.
سوگمندانه باید معترف بود که در طول تاریخ انقلاب، مدل پیشروانه «ولایت فقیه» از سوی آدمهای ریاکار و جریانات سیاسی منفعت طلب، که به دروغ و تظاهر، کباده دفاع از ولایت فقیه و تبعیت از آن را می کشیدند، مظلوم و محجور واقع شده است!
و اتفاقا همین آدمها و همین جریانات هستند که بیشترین هزینه و زحمت را بر شخص ولی فقیه تحمیل می کرده اند و منشاء اکثر بدبینی ها و قضاوت های منفی و سوءتفاهم ها در مورد مسئله «ولایت فقیه» همین موجودات سیاسی الخلقة هستند!

وقتی گفته می شود «الف» نائب «ب» است یعنی از سوی «ب» به «الف» اختیاراتی داده شده که در اموری که «ب»، مستقیماً نمی تواند یا نباید ورود پیدا کند، «الف» مجری مستقیم آن امور باشد.
بر اساس این مدل، وقتی گفته می شود امام خامنه ای، نائب امام خمینی است، به این معناست که وظائف و اختیارات حکومتی-سیاسی امام خامنه ای، ناشی از وظائف و اختیارات حکومتی-سیاسی امام خمینی است!
در حالیکه در ساحت اندیشه سیاسی اسلام، این، اشتباهی فاحش و روشن است.

در دکترین نظام سیاسی اسلام، هر فقیهی که متخلّق ، مدیر و به روز باشد، شخصاً و رأسا دارای یک سری وظائف و اختیارات می شود.
مجموعه این وظائف و اختیارات که اصطلاحاً «ولایت» خوانده می شود، ناشی از امام معصوم است و نه ناشی از فقیهان پیشین!
بر اساس این الگو، وظائف و اختیارات امام خامنه ای، ناشی از حکم امام معصوم است نه ناشی از ولایت امام خمینی. همانطور که وظائف و اختیارات امام خمینی همینطور بود...

..........

وقتی ما خامنه ای را «امام» می خوانیم، گویا درک این واژه برای عده ای از دوستان سنگین آمده و آن را سوژه طنز و تمسخر قرار می دهند که عجب!! امام سیزدهم هم از راه رسید ...
من از بُن دندان برای این دوستان متاسّف می شوم وقتی می بینم زحمت یک صفحه مطالعه یا ساعتی تفکر یا لختی پژوهش را به خودشان روا نمی دارند اما وزر و گناه تمسخرهای جاهلانه را به جان می خرند!!
هر گاه این دوستان به مسجد محلشان تشریف بردند (البته احتمالا) و به پیش نماز مسجد خطاب کردند: «امام جماعت»، و منظورشان این بود که امام مسجدشان، سیزدهمین یا چنددهمین امام معصوم شده است، ما هم وقتی می گوییم «امام خامنه ای» منظورمان اینست که ایشان سیزدهمین امام شیعیان هستند!!
«امامت» در دکترین معرفتی اسلام، مفهومی بلند و کلیدی و در عین حال دارای چهره های متعدد است که احتمالا این دوستان از آن بی اطلاع نیستند اما ظاهراً بازیگوشیهای سیاسی اقتضا می کند که این آگاهیها را بفراموشانند!!!!

((این راه بی نهایت))

بمناسبت آغاز ولایت رهبر فرزانه انقلاب ، امام خامنه ای حفظه الله

غزل  چشم بیمار  سروده حضرت امام خمینی (ره) و پاسخی که امام خامنه ای به آن داده اند :

من به خال لبت اى دوست گرفتار شدم     چشم بیمــــار تــــو را دیــدم و بیمار شدم

فارغ از خود شدم و کوس اناالحق بزدم       همچــــو منصــور خــــــریدار سرِ دار شدم

غم دلدار فکنده است به جانم، شررى       کـــه بـــه جــــان آمدم و شهره بازار شدم

درِ میخانه گشایید به رویم، شب و روز        که من از مسجد و از مدرسه، بیزار شدم

جــــامــه زهد و ریا کَندم و بر تن کردم       خــــرقــــه پیــــر خـــراباتى و هشیار شدم

واعـــظ شهــر کــه از پند خود آزارم داد       از دم رنــــد مــــى‏آلــــوده مــــَددکار شدم

بگـــذاریــــد کــــه از بتکــده یادى بکنم       مـــن کـــه با دستِ بت میکده، بیدار شدم 

و اما  شعر  بسیار زیبای مقام معظم رهبری در پاسخ شعر حضرت امام (ره)

 

تو که خود خال لبی از چه گرفتار شدی 
تو طبیب دل مایی ز چه بیمار شدی

تو که فارغ شده بودی ز همه کون و مکان
دار منصور بریدی همه تن دار شدی

عشق معشوق و غم دوست بزد بر تو شرر
ای که در قول و عمل شهره بازار شدی

مسجد و مدرسه را روح و روان بخشیدی
وه که بر مسجدیان نقطه پرگار شدی

خرقه پیر خراباتی ما سیره توست
امت از گفته در بار تو هشیار شدی

واعظ شهر همه عمر بزد لاف منی
دم عیسی مسیح از تو دیدار شدی

یادی از ما بنما ای شده آسوده ز غم
ببریدی ز همه خلق و به خلق یار شدی