قول داده ام...

گاهـــــــي

هر از گاهـــــي

فانـــــوس يادت را

ميان اين کوچه هاي بي چراغ و بي چلچلـــــــه، روشن کنم

خيالت راحــــــت! من همان منـــــم؛

هنوز هم در اين شبهاي بي خواب و بي خاطـــــره،

ميان اين کوچه هاي تاريک پرسه ميزنم