رواق منظر چشم من آشيانه توست کرم نما و فرود آ که خانه ، خانه توستروايت که روايت عاشقي شد، هوا نيز هواي عاشقي مي شود... و اين چنين است که نفس زدن در اين هوا نيز عاشقانه مي شود و ماندگار...
آنان که خاک را به نظر کيميا کنندآيا شود که گوشه چشمي به ما کنند؟
