در اينجا نام از او بردن چه سخت است/ سرود حرمت گل ها چه بخت است/ کجايند آن شهيدان الهي/ هَزارانِ نواي آشنايي/
بگو اي جان که آن جانان که بودند؟/ تن خود را ز دست دل ربودند / روان آرام بر صحرا رسيدند / چه بُد مقصود اينان ،ها چه ديدند؟/
شهيدان وارث خون حسينند/ شهيدان مونس حبل المتينند/ شهادت نغمه ي زيباي گل بود/ بسان بلبلان بر پاي گل بود/
شهادت آسمان عاشقانه است/ شهادت شاهراه جاودان است/ شهيدان عشق را معني چه ديدند؟/ بسان شير بر دشمن پريدند/
شهيدان محفل آراي زمينند / به هُرم سجده بر خاکي جبينند/ به خون سرخ او آرام گشتم/ کشيدم بر تنم خوش کام گشتم/
اگر بيني سرودم از شهيدم / نگو اعجاز اين خون را نديدم / سر و جان شهيد آهنين بود/ بسان رستم ايران زمين بود/
ولي قلبش به سان برگ گل بود/ به آهي ،ناله اي مأواي دل بود / که با آهي زند لبخند لبخند/ در آن ساعات روحاني که گويند/
به ياد او دلم سرشار مهر است/ چرا چون او مه سرخ سپهر است/
از مطلبت ممنون.
