salam :
اولين بار سوم راهنمايي بودم که راهيان نور داشت ميرفت سفر شلمچه داييم جانبازه نميفهميدم اينا چي ميگن . تا رفتم شبه اول رسيديم پادگان معاد اهواز.گفتن اينجا تمام رزمنده ها شهيد شدن نميفهميدم . صبح رفتيم با پاي پياده شلمچه . هويزه .دهلاويه و.... خلاصه اين و بگم تا قبلش فکر ميکردم يه صحراي خاکيه بعد ديدم جايي که هنوز مين هست و پاک سازي نشده پر از گل لاله است .خدايا شلمچه بوي شهدا رو ميده . آره دارم کم کم ميفهمم کجا اومدم . آره.
از وقتي برگشتم رفتم شعر کامل ياد امام و شهدا رو دانلود کردم روزي 1000 بار گوش ميدم گريه ميکنم چشمام و ميبندم و تصورش ميکنم.
امسال خدا طلبيد و توي اسفند رفتيم 2باره با راهيان نور شلمچه . شيرازيم.خدايا دوباره دارم ميرم ... باورم نميشه رفت و برگشت اصلا نفهميدم منم مثل اين بچه ها اومدم همش داشتم کمک ميکردم فکر ميکردم يه چيزي اينجوري کمکم ميکنه من حجاب خوبي ندارم اما تو بچگيم از 2 سالگيم قرآن حفظ ميکردم خدام و دوست دارم. يه آقايي بود تو هردوتا سفر روم خيلي تاثير گذاشت آقاي عوض پور به خدا اين مرده.تو اين سفر بيشتر فهميدم کجا اومدم خدايا شلمچه خاکش بوي شهدا ميده الله اکبر . هويزه رفتم سر خاک شهيد زنده ياد علي اکبر سيفي ابدي . تو هويزه چشمام و که ميبستم مثل فيلما يه سري بسيجي با لباساي جنگي بالاي هر آرامگاه ميديدم چشام و کخ باز ميکردم يه سنگ بود و يه چشم پر از اشک دختراي 17-18 ساله.
اينارو گفتم که بگم دوست دارم دوباره برم اما سوم دبيرستانيم ميگن تو پيش دانشگاهي ديگه نميتونم بيام خواهش ميکنم من بازم ميخوام برم به هر طريقي حتي پياده ميام . فقط برم.