. اين درد زمانه ماست. غربت ارثي است كه از مادر سادات به فرزندان روح الله و از پدرانمان به ما رسيده است. شانه هايمان هنوز آماده كشيدن نيست. روز هاي سختي در پيش است برادر. آنها كه رفيق شفيق بودند و شهدا را ، اين ستاره هاي بر بال ملائك نشسته را، درك كرده بودند ، امروز قافيه را باختند وبه فرموده مولاي غريبمان مردود شدند. آري امروز من و توييم و هزار كوله پشتي كه ازخون پدرانمان سرخ شده اند. امروز من و توييم و يك جاده پر از حرامي. بايد رفت ، بايد حرف زد ،؛ جنگيد شايد دل آسماني ها برايمان سوخت و در كاروان عاقبت به خير ها راهمان دادند. يا علي به اميد شهادت