دومين بار بود كه ميخوندمش... بار اول توي يه روزنامه بود كه الآن اسمشو يادم نيست..
همون موقه اين به فكرم رسيد كه اين نامه رو تاجايي كه ميشه بايد بزرگش كرد.. بايد به گوش همه رسوند.. بايد همه بفهمند كه اون آدم 20 سال پيش الآن به اندازه ي يك هويج هم به اين آدم در اين عصر شباهتي نداره..نداره.. نداره...
تكبير!
التماس دعاي فرج
يامهدي .. عجل علي ظهورك!