دلم تنگ شهيدان است امشب که هم رنگ شهيدان است امشب
من از خون شهيدان شرم دارم که خلقي را به خود سرگرم دارم
زمن پرسيد فرزند شهيدي که باباي شهيدم را نديدي
بمن ميگفت مادر اوجوان بود دليرو جنگجوي و پرتوان بود
نمي دانم چه سودايي به سر داشت به دوشش کوله باري از سفر داشت
قدم در کوچه باغ عشق ميزد به جان خويش داغ عشق ميزد
چه عشقي عشق مولايش خميني که بوسد تربت سبز حسيني
به اميدي کزان گل کام گيرد بگريد تا دلش آرام گيرد